محمدجان حالت چطوره؟!!!

                      

محمد، پسر عممه؛

خیلی پسر دوست داشتنی ای بود...؛

آره درست حدس زدین؛ الان دیگه نیست...البته نه اینکه دیگه پسر دوست داشتنی ای نباشه!!!

نه!

اون دیگه الان توی این دنیا نیست؛

خنده های زیبا و دلنشینش رو توی دفتر خاطرات ذهن ما جا گذاشت و رفت...؛

خیلی دوسش داشتم و هنوز هم دارم و خیلی اوقات هم براش، خیرات می فرستم(البته اگه ریاء زیادی قاطیش نشه)

الان وقتی میرم بالاسر مزارش، دلم میخواد بدونم که در چه حالیه؛

حادثه ای که محمد عزیزم رو از این دنیا برد به اون دنیا، بسیار بسیار دلخراش و مفصل بود که اینجا جای ذکرش نیست؛

بچه ها!

بیاین قدر جوونی مون، قدر این عمر و زندگی مون رو بدونیم و در این مدت اندک، تا جایی که میتونیم اهل کار خیر باشیم که اگه دستمون از این دنیا کوتاه شد دیگه کاری نمیشه کرد!

محمد خیلی خیلی زود از دنیا رفت!!!

خیلی زود!

شاید خودش هم حتی فکرش رو نمیکرد؛ مثل من و تو که هنوزم مرگ رو برای دیگران میدونیم و باورش نکردیم؛

محمدجان به یاد تو(که از خون من هستی) هستم و به لطف خدا، فراموشت نمیکنم تا زمانی که به تو ملحق شوم (انا بکم لاحقون ان شاالله)

شادی روح همه ی کسانی که چشمانی منتظر به دست ما دوخته اند، صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

جمعه شب1393/7/18