نگاهی عاشقانه...!

                

دانشجوی ترم دوم بود؛
صبح زود، در حالی که هوا تازه، رو به روشنایی میگذاشت، قدم زنان در پیاده روِ خیابانی خلوت، می رفت، که ناگهان...!
دختر جوان و زیبایی را مقابل خود دید...
چشم های پسر جوان به نگاه های دلبرانه ی دختر، گره خورده بود...
هیچ کس جز آن دو نفر، شاهد ماجرا نبود؛
افکار مختلف، از خیابانِ فکرِ پسرِ جوان، به سرعت عبور می کردند...
گویا ضربان قلبش، بیشتر و سریعتر از همیشه می زد...
در پیاده روی خیابان شهر، در یک طرف، آن پسرِجوان بود و در سوی دیگر دو چشم دلربایی قرار گرفته بود که مُژه های سرمه ای رنگش با پیچشی ماهرانه، او را به سوی دختر جوان، دعوت می کرد؛
دلِ پسر، مانند آهنربایی شده بود که طعم جذب شدن را داشت می چشید...که ناگهان پسرجوان...!!!

نگاهِ دلفریبانه اش را شکسته و به زمین دوخت...
سپس به راهش ادامه داد و رفت...
(ما مِن مسلمٍ ینظرُ إمرأهً أول رمقهٍ ثم یغضٌ بصرَه إلا أحدث اللّه تعالی له عبادهً یَجدُ حَلاوَتَها فی قلبه)(میزان الحکمه/ح20282)
(هیچ مرد مسلمانی نیست که نگاهش به زنی بیفتد و چشم خود را پایین بیندازد، مگر اینکه خدای تعالی به او توفیق عبادتی دهد که شیرینی آن را در دل خویش بیابد)